woensdag 30 januari 2013

Heeft God alles onder controle?


Does God Control Everything?
Heeft God alles onder controle?
Tim Keller
7 januari 2007
Te beluisteren (Engels): http://sermons2.redeemer.com/sermons/does-god-control-everything

Extra bijbel verwijzingen in deze preek zijn: Spreuken 16:1,9; Handelingen 27; Mattheüs 10:32, Johannes 15:16, Johannes 6:44; Deuteronomium 7:7-8, Psalm 27:10.

Samenvatting

Wat betekent het als je zegt dat ‘niets ons kan scheiden van de liefde van Christus’? Wat is de relatie tussen de soevereiniteit van God en onze vrije wil? Deze preek verkent het spanningsveld tussen Gods heerschappij en onze vrije wil, en het vertelt hoe die waarheden zijn verbonden aan Gods liefde. Uiteindelijk is het zo dat, omdat God soeverein is, christenen die zekerheid kunnen krijgen dat niets hen kan scheiden van Gods liefde.

 Romeinen 8:28-39

28 En wij weten dat voor wie God liefhebben, voor wie volgens zijn voornemen geroepen zijn, alles bijdraagt aan het goede. 29 Wie hij al van tevoren heeft uitgekozen, heeft hij er ook van tevoren toe bestemd om het evenbeeld te worden van zijn Zoon, die de eerstgeborene moest zijn van talloze broeders en zusters. 30 Wie hij hiertoe heeft bestemd, heeft hij ook geroepen; en wie hij heeft geroepen, heeft hij ook vrijgesproken; en wie hij heeft vrijgesproken, heeft hij nu al laten delen in zijn luister.

31 Wat moeten wij hier verder over zeggen? Als God voor ons is, wie kan dan tegen ons zijn? 32 Zal hij, die zijn eigen Zoon niet heeft gespaard, maar hem omwille van ons allen heeft prijsgegeven, ons met hem niet alles schenken? 33 Wie zal Gods uitverkorenen aanklagen? God zelf spreekt hen vrij. 34 Wie zal hen veroordelen? Christus Jezus, die gestorven is, meer nog, die is opgewekt en aan de rechterhand van God zit, pleit voor ons. 35 Wat zal ons scheiden van de liefde van Christus? Tegenspoed, ellende of vervolging, honger of armoede, gevaar of het zwaard? 36 Er staat geschreven: ‘Om u worden wij dag na dag gedood en afgevoerd als schapen voor de slacht.’ 37 Maar wij zegevieren in dit alles glansrijk dankzij hem die ons heeft liefgehad. 38 Ik ben ervan overtuigd dat dood noch leven, engelen noch machten noch krachten, heden noch toekomst, 39 hoogte noch diepte, of wat er ook maar in de schepping is, ons zal kunnen scheiden van de liefde van God, die hij ons gegeven heeft in Christus Jezus, onze Heer.

 Preek

Dit geweldige eind van Romeinen 8 laat ons zien hoe Jezus je leven verandert, als Hij in je leven komt. Het punt dat Paulus hier maakt is toch verrassend eenvoudig. In de laatste verzen vertelt hij dingen over Jezus, waarvan hij zegt dat ze je leven absoluut zullen veranderen. Die dingen geven je de zekerheid dát je je leven kunt veranderen. Ze gelden voor elke dag. Maar als hij ons die dingen verzekert, komt er voor ons, westerse mensen, een vraag naar boven. Voor ons is het heel moeilijk deze dingen te ontvangen, ervan te genieten en ze te gebruiken. We gaan eens goed naar die verzekering van Paulus kijken die zo duidelijk in dit Bijbelgedeelte gegeven wordt.

We kijken naar drie dingen:

  1. Dat we zekerheid hebben
  2. Waarom we die zekerheid hebben
  3. Hoe we aan die zekerheid komen (hoe houden we dat dan niet abstract maar maken we het tot iets waar we echt mee aan het werk kunnen in ons leven).

  1. Dat we die zekerheid hebben.
Wat is het punt dat Paulus wil maken? Hij vertelt dat je een bepaalde vreugde in je leven kunt krijgen, waardoor je alles in je leven aankunt. Die vreugde ontstaat door de absolute zekerheid dat God nú van je houdt, door Jezus Christus, en dat Hij dat altijd zal blijven doen. Niets kan dat aan het wankelen brengen, niets kan je daarvan afbrengen, wat er ook gebeurt! De Heer van het universum houdt niet alleen nu van je, maar zal dat altijd doen. Dát is de zekerheid waarover Paulus spreekt.
Die zekerheid, die je mag hebben als je verbonden bent met God door Jezus Christus, heeft twee kanten:

  1. God houdt van je, wat voor slechte dingen er ook binnen in jou gebeuren
  2. God houdt van je, hoeveel slechte dingen er ook buiten jou zelf om gebeuren
Over punt 1: hoeveel slechte dingen er zich ook in jou afspelen, God houdt van je. Er spelen zich dingen af in jou hart, waarvan je zelf niet eens op de hoogte bent, die jij zelf niet weet. Maar als dat zichtbaar wordt, geloof je het van jezelf niet dat je dat zou denken of doen. Daar kun je heel gedesillusioneerd van raken en je er heel slecht over voelen. En als dat een paar keer gebeurt kun je bij jezelf denken dat je niet kan geloven dat God van jou houdt. En kijk dan naar wat Paulus zegt:

Wie zal Gods uitverkorenen aanklagen? God zelf spreekt hen vrij. Wie zal hen veroordelen? Christus Jezus, die gestorven is, meer nog, die is opgewekt en aan de rechterhand van God zit, pleit voor ons.

Niets van wat jij vandaag mogelijk nog doet, kan voorkomen dat je kwijtschelding krijgt. Alles is bedekt, er is helemaal voor betaald. Ongeacht alle slechte dingen die van binnen gebeuren.
Bij het 2e punt: ook ongeacht hoeveel slechte dingen er buiten jou gebeuren blijft God van jou houden. Kijk naar de lijst in de tekst:

Tegenspoed, ellende of vervolging, honger of armoede, gevaar of het zwaard.

Als er van alles mis gaat in je leven kun je je afvragen of God wel van je houdt. Waarom laat hij al die nare dingen dan gebeuren? Als er slechte dingen binnen in je plaatsvinden, kun je je afvragen hoe God kan houden van zo’n mislukkeling. Maar als er slechte dingen in je leven gebeuren kun je de zelfde vraag stellen, maar dan vanuit het idee dat God je verlaten heeft, dat Hij niet meer van je houdt. Er is zeker geen liefdevolle God.
Maar Paulus zegt dat Hij er zeker wél is! Hoe veel rommel er ook is buiten jou zelf om, dan nog kun je er van verzekerd zijn dat Hij van je houdt. Vers 28:

En wij weten dat voor wie God liefhebben, voor wie volgens zijn voornemen geroepen zijn, alles bijdraagt aan het goede.

Dat betekent dat alles wat er gebeurt, op de lange termijn bekijkend, werkt mee ten goede. God werkt aan een plan, ten goede voor ons en tot zijn eer. Dat staat er.
Mijn favoriete bijbelse voorbeeld hierbij zijn twee gebeurtenissen die plaatsvonden bij de plaats ‘Dotan’. In Genesis 37 kun je lezen over de eerste gebeurtenis bij Dotan, als Jozef daar in een put wordt gegooid door zijn broers. Hij gaat daarna een leven van slavernij tegemoet en heeft daardoor een heel moeilijk leven. Hij smeekt tot God of hij hem redden wil, zodat hij niet in slavernij hoeft. Maar hij krijgt geen antwoord, alleen maar stilte. En hij gaat een ellendig leven tegemoet.
Dan, eeuwen later, gebeurt er weer iets in Dotan. Elisa is in Dotan (2 Koningen 6) en als hij omsingeld wordt door het leger van Aram bidt hij tot God. God zorgt ervoor dat het leger verblind raakt en Elisa gaat vrijuit. Als je het verhaal van Jozef kent weet je dat als hij niet in slavernij was gegaan, honderdduizend mensen zouden zijn gestorven door een hongersnood. En zijn familie zou ten onder zijn gegaan aan hun eigen zonden. Dat betekent dat God net zo actief aan het werk was om alles ten goede te keren in Jozefs leven als in Elisa’s leven. Hij was net zo actief aan het werk in het onzichtbare, anonieme, trage leven van Jozef als in het snelle, luidruchtige antwoord dat Elisa kreeg. En dat is altijd het geval, zegt Paulus! Het maakt niet uit of er slechte dingen in jouw leven of in jezelf plaatsvinden, God houdt absoluut onveranderd van je.

Paulus eindigt dit Bijbelgedeelte met de prachtige verzen 38 en 39:

38 Ik ben ervan overtuigd dat dood noch leven, engelen noch machten noch krachten, heden noch toekomst, 39 hoogte noch diepte, of wat er ook maar in de schepping is, ons zal kunnen scheiden van de liefde van God, die hij ons gegeven heeft in Christus Jezus, onze Heer.

Niets kan je scheiden van God liefde. Niets kan zijn liefde voor jou kleiner maken.

Er zijn mensen die hier een probleem zien. Niets kan je scheiden van Gods liefde. Maar je kunt jezelf wel van God losmaken. Want als jij stopt met het volgen van Jezus, verlies jij zijn liefde. Dan verlies je je redding en zijn liefde. Misschien kan niets jouw van Zijn liefde scheiden, maar je kunt wel jezelf van zijn liefde scheiden.

Dat is niet waar. Dat is niet de juiste manier om deze tekst te lezen. Als mens ben jij ook deel van de schepping. En er staat dat niets wat in de schepping is ons kan scheiden van Gods liefde. En jij bent toch een deel van Gods schepping? Wat Paulus bedoelt te zeggen is dat elke mogelijke situatie die je van God zou kunnen scheiden, dat toch niet gebeurd doordat Gods liefde zo krachtig is. Die kracht zorgt ervoor dat je naar Hem blijft kijken, van Hem blijft houden, in zijn armen blijft. Ongeacht wat er gebeurt. Dat is je verzekering! Geen enkele kracht in je of buiten je kunnen je van Gods liefde scheiden, kunnen je liefde kleiner maken voor God en zijn liefde voor jou kan ook niet kleiner worden. Als je je eenmaal door Jezus aan God gegeven hebt is Hij van jou en jij bent van Hem, voor eeuwig. En niets kan dat ooit veranderen. Wat een verzekering!

 2. Waarom hebben we die zekerheid?

Het zou prachtig zijn als we nu direct zouden kunnen gaan nadenken over hoe we dat dan in ons leven kunnen uitwerken. Maar dat kan niet. Want zoals gezegd zorgt deze belofte direct voor een probleem in onze Westerse cultuur. In de Westerse cultuur komen we direct met een bezwaar: hoe zit het dan met de uitverkiezing, met Gods plan, met wat is voorbestemd? Realiseer je wel dat dit een cultureel bepaalde vraag is, die heden ten dage in onze cultuur en in onze tijd speelt. Die vraag is niet universeel. Voor andere culturen en in andere tijden speelde deze vraag niet. Het is een probleem voor de moderne, verlichte, individuele mens. Het is goed om dit bezwaar serieus te nemen, maar realiseer je hoe tijd-en cultuurbepaald die is. We zijn niet de enige cultuur op aarde. Zeg dus niet dat dit een super obstakel is voor het geloof in Christus.

Hoe dan ook, dit is het probleem voor westerse mensen. Als we zeggen dat wat we ook doen, Jezus zal altijd van ons houden, zijn plan gaat altijd door….hoe zit het dan met de vrije wil van ons? Hoe zit het met de verantwoordelijkheid van de mens zelf? Het klinkt als of God alles doet ondanks onze keuzes. Alles wat moet gebeuren, gebeurt ondanks wat wij kiezen. Wat maakt het dan uit hoe je leeft en wat je doet? Alles gaat toch wel gebeuren. Wat ik doe maakt niets uit, niets kan mij scheiden van Gods liefde en Zijn plan gaat wel door.

Hoe zit dat dan met de vrije wil en onze eigen verantwoordelijkheid?

Dat dit een typisch westerse vraag is bleek uit een krantenartikel in de New York Times met de titel: ‘Free will, now you have it, now you don’t’ (na te lezen op: http://www.nytimes.com/2007/01/02/science/02free.html?pagewanted=all&_r=0)

Dit artikel geeft een overzicht over het debat over de vrije wil, of we die nou hebben of niet. De wetenschappers in het artikel zijn het er over eens dat we dat niet hebben. De vraag tegenwoordig is of we een vrije wil hebben of dat we bepaald worden door hoe we biologisch in elkaar zitten, door de evolutie. Natuurlijke selectie bepaalt alles, ook op wie je verliefd wordt. Dat is geen keuze maar een gevolg hoe je biologische hardware is geprogrammeerd. Het grappige is dat dertig jaar geleden gezegd werd, onder invloed van Freud, dat je bepaald werd door je onbewuste, door je verleden.

Het opvallende aan dit soort debatten is dat het altijd gaat om óf het één óf het ander. Of vrije wil, of alles ligt vast. Of je hebt een vrije wil waarin je keuzes kunt maken en je zelf verantwoordelijk bent, waarbij de toekomst dus open ligt. Of iets heeft de toekomst al bepaald en daar heb je geen invloed op. Het is of het één of het ander.

Maar in de bijbel gaat het nooit om of het één of het ander. Van het begin tot het eind, zowel principieel als praktisch gaat het altijd hierom: je bent vrij, verantwoordelijk, je keuzes doen er toe en je bent verantwoordelijk voor je keuzes en toch past elke kleine gebeurtenis die het gevolg is van jouw keuze in Gods plan. Het is niet dat God alles van te voren voorziet wat jij gaat doen, maar dat wat jij doet past in het plan dat Hij wil uitvoeren en met de richting die Hij wil gaan met de geschiedenis.

Twee voorbeelden hiervan. De eerste komt uit Spreuken 16:1 en 9

Een mens stelt zich veel vragen,
de HEER geeft het antwoord.

Een mens stippelt zijn weg uit,
de HEER bepaalt de richting die hij gaat.

Jij stippelt als mens wel je weg uit, maar wat jij uiteindelijk doet, komt van God. Wat jij doet of hoe jij spreekt, past altijd in Gods plannen. Dat is verbazingwekkend. Aan de ene kant horen jouw plannen bij jou, zijn echt van jou. God maakt ze niet voor je. Jij bent vrij en verantwoordelijk. En toch, aan de andere kant is het resultaat altijd precies wat God wil. Hoe kan dat nou, vraag jij je af. En dat komt omdat je een Westers mens bent, die denkt in of..of. Maar waarom zou het of of moeten zijn? Zou God het zo niet kunnen doen? Dat hij zorgt dat de dingen gebeuren zoals Hij wil in Zijn plan en tegelijk aan jouw vrije wil daarbij niet voorbijgaat? Ik kan dat niet, maar dat betekent niet dat dat bij God onmogelijk is. Ik kan dat niet, maar ik heb ook niet de goede kwalificaties om God te zijn ;)

J.I. Packer geeft er een mooi beeld van in zijn boek ‘ Evangelism and the Sovereignty of God’. Hij zegt dat de relatie tussen onze vrije wil en verantwoordelijkheid en de almacht van God en zijn controle over alles een paradox is. En een paradox is geen tegenspreek maar een ogenschijnlijke tegenspraak. En hij gebruikt daarbij licht als voorbeeld. Wij weten dat licht zich soms gedraagt als een golf en soms als deeltjes. Soms lijkt het of licht niet uit materie bestaat maar soms gedraagt het zich als of dat wel zo is. Wij snappen niet hoe dat kan. Het zou niet zo moeten zijn, maar het is wel zo. We weten niet hoe het werkt, maar wel dat het op die manier werkt. En daar maken we gebruik van. Met net zo’n paradox hebben we hier te maken. Aan de ene kant zorgt God ervoor dat alles precies zo gebeurt als Hij wil. Maar Hij doet dat niet ondanks onze keuzes, maar door onze keuzes heen. Onze keuzes maken deel uit van zijn plannen. Dan kun je zeggen dat God al weet wat wij gaan kiezen. Ja, maar er is meer. Anders zit je weer met de gedacht van of het één,óf het ander. Nee, het is beide. En het perfecte voorbeeld daarvan vind je in Handelingen 27, over de zeereis van Paulus naar Italië, als er een verschrikkelijke storm losbarst. Een engel vertelt Paulus dat het schip zal vergaan maar dat niemand zal sterven. Paulus vertelt die boodschap aan de bemanning. Paulus geloofde dit want hij wist uit het Oude Testament dat als een profeet profeteerde en zijn profetie kwam niet uit hij ter dood zo worden gebracht. En Paulus was er zeker van dat Gods woord altijd waar is, hij was er absoluut zeker van dat dit Gods plan was en dat niemand om zou komen. Maar in vers 30, 31 willen een aantal mannen het schip verlaten en dan zegt Paulus dat als zij het schip verlaten iedereen zal omkomen.

Maar toen de bemanning het schip wilde verlaten en de sloep te water liet onder het mom dat ze ook boegankers wilden uitbrengen, zei Paulus tegen de centurio en de soldaten: ‘Als zij niet aan boord blijven, kunnen jullie niet worden gered.’

Maar, als Paulus echt geloofde dat iedereen gered zo worden, wat maakt het dan uit of die mannen de boot verlaten of niet? Als alles al geregeld is, dan maakt het toch niet meer uit wat onze keuzes zijn? Maar Paulus snapt heel goed hoe het in elkaar zit. Onze keuzes doen er wél toe. Maar ze bepalen de toekomst niet. Ze doen er toe, daarom wordt Paulus niet passief. Maar omdat ze de toekomst niet bepalen raakt hij niet verlamd. Niet passief en niet verlamd. Als je geloofd dat alles al geregeld is buiten onze keuzes om wordt je passief. En als je gelooft dat onze keuzes de toekomst bepalen, raak je verlamd. Maar Paulus is geen van beide.

Hoezo raak je verlamd, kun je je afvragen? Ik geloof dat mijn keuzes de toekomst bepalen. Ik zal je uitleggen waarom je verlamd zou moeten raken. Misschien ken je het verhaal van Ray Bradbury, met de titel: The sound of Thunder (te lezen op: http://www.lasalle.edu/~didio/courses/hon462/hon462_assets/sound_of_thunder.htm)

De verhaallijn wordt gebruikt in Startrack en Twighlight Zone. Het verhaal gaat over een tijdmachine en een man, Travis, neemt mensen mee in die tijdmachine om het verleden te kunnen meemaken. De mensen die meegaan worden op het hart gebonden op het pad te blijven waar op ze terecht komen en daar absoluut niet van af te wijken. De reden daarvoor is dat er anders dingen kunnen gaan veranderen in de toekomst. Stel dat je op een muis trapt, dan kan die muis zich niet voortplanten, waardoor de vos geen eten heeft, de mens niet kan gaan jagen. Doordat jij op een muis trapte, heeft de mens geen voedsel meer, kan zich niet voortplanten, de hele mensheid wordt erdoor beïnvloed. Dus: blijf op het pad en wijk er niet van af.

Wat wil ik hiermee zeggen: alles in de geschiedenis is verbonden met alles. En als dat echt door jou zou worden bepaald, dan zou jij geen keuze meer durven te maken. Jij kunt niet overzien wat jouw keuze voor impact heeft. De bijbel probeert je duidelijk te maken dat je dat ook niet hoeft te overzien. Je bent absoluut verantwoordelijk voor jouw keuzes, niemand dwingt je ergens toe, je bent vrij. Slechte keuzes worden gevolgd door slechte gevolgen. Maar…God is degene die de toekomst bepaalt. Hij heerst over alles. Dus, doe je best en relax daarna. Zie je dat je verlamd zou raken als jouw keuzes de toekomst zouden bepalen?

We mogen er zeker van zijn dat alle dingen mee werken ten goede voor hen die van God houden.

 Nog één voorbeeld. Vandaag hebben veel mensen het mogelijk gemaakt dat er hier een kerkdienst wordt gehouden. Maar als Tim Keller en zijn vrouw een heel aantal jaren geleden niet hadden besloten naar New York te komen en hier een kerk te stichten, was deze dienst er niet geweest. Hoe kwam het dat ze daartoe besloten? De Presbyterian Church moedigde hen daartoe aan en gaf hen er de vrijheid voor. Waarom waren ze lid van die kerk? Omdat Keller de laatste periode op het seminarie twee cursussen volgde bij een professor die hem ervan overtuigde dat hij theologisch gezien een Presbyteriaan was en daarom sloot hij zich bij die denominatie aan. Waarom volgde hij die twee cursussen? Die professor kon pas op het allerlaatste moment naar Amerika komen, omdat hij heel moeilijk aan een visum kon komen. Hij was Engelsman. Dus doordat hij die cursussen kon volgen die zijn visie veranderden, werd hij Presbyteriaan en kon hij een kerk gaan planten in New York. Maar wat zorgde ervoor dat die professor zo moeilijk een visum kon krijgen? Waarom werd dat op het hoogste niveau tegengehouden, maar lukte het toch nog? De directeur van het seminarie was er voor aan het bidden dat die professor toch nog op tijd zou komen. Dat kwam één van de studenten ter ore, van wie de vader een hoge positie had: hij was de zittende president van de U.S, Gerald Ford. Die student heeft zijn vader ingeschakeld waardoor de bureaucratie werd omzeild en dat werkte dus. Dus waardoor werd deze hele ketting in werking gesteld? Alleen doordat president Nixon ontslag nam! Maar waarom nam hij ontslag? Vanwege het Watergate-schandaal. En wat was daarvan de oorzaak? Doordat de deur openstond van de kamer waar werd afgeluisterd en een veiligheidbeambte dat zag, kwam het afluisterschandaal in het nieuws. ‘Als die deur niet open had gestaan, waren wij hier vanavond niet geweest’ ;)

Wat denk je, is dit allemaal toevallig zo gelopen? Bradbury ( van het verhaal over de tijdmachine) heeft gelijk: als dit niet toevallig gebeurt, gebeurt er niets toevallig. Alle dingen werken mee ten goede voor degenen die in God geloven. Zelfs het Watergate-schandaal vond plaats voor jou. En maar heel zelden krijg je ook maar een glimpje te zien van hoe God alles laat mee werken ten goede. Maar Hij doet het wel! En daarom kun jij ervan verzekerd zijn dat wat er ook binnen in je of buiten jou gebeurt aan slechte dingen, God laat het mee werken ten goede. Hij verlaat je niet. Hij houdt van jou.

Als je ziet dát je zekerheid hebt en waarom dat zo is, kunnen we gaan kijken hoe we dat dan werkzaam maken in ons leven.

  1. Hoe kom je aan die zekerheid en hoe maken we dit werkzaam in ons leven
Het is nodig om hier over te praten. Want er lopen veel mensen rond die zeggen dat ze geloven in een God van liefde. ‘Ik geloof dat Hij onvoorwaardelijk van alle mensen houdt, ook van mij. Ongeacht wat ik doe.’ Maar het verandert hun leven niet! Want het blijft abstract. Liefde is een soort kracht, een abstract cognitief geloof, dat geen invloed heeft op hun leven. Weet je hoe liefde je leven kan veranderen? Je moet liefde personaliseren, verpersoonlijken. Dat kan op twee manieren.

  1. Je moet de liefde van God verpersoonlijken in jezelf
  2. En je moet de liefde van God waarvan je verzekerd bent verpersoonlijken in Jezus Christus.
Het eerste punt: hoe verpersoonlijk je Zijn liefde in jou zelf? In deze preek heb je van alles gelezen over de verhouding tussen jouw vrije wil en de almacht van God. Het lijkt een paradox, maar dat is het niet, zagen we. Heel interessant hoe het werkt, met dat voorbeeld van licht erbij, dat soms in golven werkt en soms met deeltjes. Boeiend! Wij zijn verantwoordelijk voor onze keuzes, maar tegelijk heeft God volledig de controle. Alles gebeurt volgens zijn wil. Dit is een mooie uitleg waardoor je het beter kunt begrijpen.

Maar nu. Ik wil dat je dit gaat toepassen op jezelf. Dat je het voor jezelf nu persoonlijk gaat maken in je relatie met God. Heb je een relatie met God? Ben je naar God toegegaan door Jezus Christus?
Zo werkt het, het is een illustratie, maar wel de waarheid. Zie de relatie met God voor je als een deur. Als je naar de deur toeloopt, zie je er bovenstaan: Mattheüs 10:32

Iedereen die mij zal erkennen bij de mensen, zal ook ik erkennen bij mijn Vader in de hemel.

Als je een relatie met God wilt hebben, moet je van alles doen. Er is je gezegd dat jij het moet doen, jij moet een beslissing nemen, je kunt niet passief blijven wachten. En als je de keus maakt en zegt: “Heer, accepteer mij om wat Jezus heeft gedaan” en je opent de deur en loopt er door heen, dan zie je op het moment dat je er door bent en je omdraait, boven de deur staan: Johannes 15:16

Jullie hebben niet mij uitgekozen, maar ik jullie…

En Johannes 6:44

Toch kan niemand bij mij komen, tenzij de Vader die mij gezonden heeft hem bij me brengt…

En iedereen die op enig moment door die deur is gegaan, realiseert zich dat hij, ondanks alle inspanningen die hij zelf heeft verricht, en alle inzet die het kostte om die stap te maken, en door die deur te gaan, christen is ondanks zichzelf. De reden dat ik christen ben is niet omdat ik beter ben dan andere mensen, meer geestelijk, of nederiger dan anderen. Het komt door God die bleef aandringen, duwen, pushen. Hij bleef aanhoudend van mij houden tot Hij tot mij door kon breken en ik van Hem ging houden. En daarom is wat mij een christen maakt heel simpel dat God naar mij toe kwam. Niet omdat ik slimmer of beter was, meer berouw had, op geen enkele manier!

Toen ik nog college volgde hoorde ik een dominee spreken over Deuteronomium 7:7-8 en het veranderde mijn leven:

Het is niet omdat u talrijker was dan de andere volken dat hij u lief kreeg en uitkoos – u was het kleinste van allemaal!  Maar omdat hij u liefhad en zich wilde houden aan wat hij uw voorouders onder ede had beloofd, heeft de HEER u met sterke hand bevrijd uit de slavernij, uit de macht van de farao, de koning van Egypte

En de dominee vroeg ons of we de logica hiervan inzagen. God zei dat Hij niet van Israël hield vanwege dat groter ze waren, ze waren juist kleiner dan andere volken. God hield niet van hen vanwege dit of dat. Hij bracht hen uit Egypte omdat Hij van hen hield. Dat is een circulair argument. Ik houd van je, gewoon maar omdat ik van je houd.

Die dominee vroeg ons dit eens toe te passen op je echtgenote. Als zij bij je komt en vraagt of je van haar houdt, zeg je ‘ja’. Doorgaans vraagt je echtgenote dan: “waarom?” De dominee zei dat je dan nooit moet zeggen dat je van haar houdt vanwege haar scherpere intellect vergeleken met andere meisjes; vanwege haar uiterlijk, haar mooie carrière mogelijkheden of dat je het zo gezellig hebt samen. Als je zegt dat je van haar houdt vanwege dit of dat feit, die of die factoren, wordt de identiteit van die persoon bepaald door die factoren. Want die factor is dan de basis voor je waarde, die factoren bepalen dat ik je liefde krijg. De dominee zei dat als je echtgenoot vraagt waarom je van haar houdt, je zegt dat je van haar houdt, gewoon omdat je van haar houdt. Dat zijn geen zoete praatjes. Er is geen andere manier om je liefde werkzaam te maken.

Maar als God dat tegen je zegt…Als Hij dus niet zegt dat Hij van je houdt omdat je geestelijker, moreel hoogstaander bent dan anderen, maar van je houdt, just because I love you, gewoon omdat Hij van je houdt en dat Hij je heeft achtervolgd totdat je open brak voor Hem, da verandert dat je! Waarom? Ik hoef niet slim, rijk, grappig, serieus, moreel…te zijn. Die factoren gelden niet. Er wordt van mij gehouden vanwege mijzelf!

Als je de reden weet waarom God van je houdt, of de mensen, of je echtgenoot, bijvoorbeeld vanwege je carrière zul je nooit een opwekking daarin kunnen hanteren, een bekering, omkering in die carrière. Om wat ze ook van je zullen houden, als je daarin faalt, is dat niet te hanteren.

Maar de goddelijke, soevereine genade van God, dat Hij van je houdt gewoon omdat Hij van je houdt, dat zal je veranderen.
Heb je dit al persoonlijk gemaakt voor je zelf?

In de tweede plaats moet je het ook verpersoonlijken in Jezus.
Wat houdt dat in? Er zijn mensen die zeggen dat ze geloven dat God van hen houdt en dat niets hen kan scheiden van de liefde van God. Maar denk niet abstract over liefde. Jezus is de liefde van God. Weet je wat er in de tuin van Getsemane en aan het kruis gebeurde? Alle krachten van het universum deden een aanval op Jezus. En Hij had ze kunnen stoppen. Hij had de afwijzing en de martelingen kunnen stoppen. De dood had hij kunnen stoppen. En de afwijzing van zijn Vader ook. Hij had de eeuwige gerechtigheid die op zijn hoofd terecht kwam kunnen stoppen. Hij had alleen ons maar op hoeven geven. Hij had alleen maar weg hoeven lopen.

Charles Spurgeon zei hier over: Jezus Christus hing aan het kruis, vastgenageld, bloedend, stervend,neerkijkend op mensen die Hem verraadden en alleen gelaten en ontkend hadden, en als de grootste handeling van liefde van de hele wereld bleef Hij waar Hij was.

Alles werd in het werk gesteld om Hem te scheiden van ons, ons los te laten. En zelfs de hel zelf kreeg dat niet voor elkaar! Hij bleef. Niets kon Hem scheiden van ons. Kon zijn liefde voor ons losmaken. Hij is onze Redder! Hij stierf voor ons! Dat is waardoor je weet dat niets je kan scheiden van de liefde van God! Dat is dus niks abstracts waardoor je zegt dat je weet dat God onvoorwaardelijk van je houdt. O nee! Hij houdt van je tegen alle voorwaarden in. Door Jezus! Als jij inziet dat Jezus jou niet losliet, wat er ook met Hem gebeurde, dat is de reden waardoor je weet dat wat er ook met je gebeurd of wat er van binnen ook bij je plaatsvindt, dat niets je van Hem kan scheiden. Hij zal je niet verlaten. Als Hij je niet verlaat als de hel op hem neerkomt, denk je dat er dan ook maar iets is dat maakt dat Hij je nu verlaat? Als jij bv een slechte week hebt? Denk je dat jij ook maar iets kan doen dat zijn liefde voor jou kan vernietigen als dat toen al niet gebeurde? Als er nu van alles in je leven gebeurt waardoor jij denkt dat Hij je verlaten heeft, denk er dan maar aan dat Hij je toen niet los heeft gelaten en dat nu dus ook niet doet. Hij spaarde zichzelf niet en de Vader spaarde zijn eigen Zoon niet. Als Hij ons zo’n groot cadeau gaf, denk je dan dat Hij nu jouw leven uit de rails laat lopen? Hij ziet alles wat jij nodig hebt. Als iemand een miljoen dollar uitgeeft voor een cadeau, denk je dat hij dan bezuinigt op het inpakpapier?  

Dit is de liefde waar je al je hele leven naar op zoek bent. Geen liefde van vrienden, van een echtgenoot, van wie dan ook kan je geven wat deze liefde je geeft.
Psalm 27:10 zegt:

Al verlaten mij vader en moeder,
de HEER neemt mij liefdevol aan

Je vader en moeder zullen je verlaten, al heb je de beste ouders van de wereld. Ze zullen een keer sterven. Maar niets, helemaal niets, dood noch leven, engelen noch machten noch krachten, heden noch toekomst, hoogte noch diepte, of wat er ook maar in de schepping is, zal ons kunnen scheiden van de liefde van God, die hij ons gegeven heeft in Christus Jezus, onze Heer.

Ben je daar zeker van? Dat mag je zijn!

Gebed:

Dank U, Vader, dat U ons deze grote zekerheid geeft.
En we vragen U of U ons helpen wil dit in ons leven echt uit te werken.
En het avondmaal dat we gaan vieren is een gelegenheid om dat te doen.
Ontmoet ons, als we deze concrete dingen in onze handen nemen.
We geven onszelf aan U, omdat we weten dat U zichzelf aan ons hebt gegeven.
We bidden dit in Jezus naam,

Amen.

 

 

 

 

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten